Artık kulak vermiyorum negatif düşüncelere.
Durduramadığım akıp giden senelere,
Dünyayı birkaç köyden ibaret görenlere,
Tek renkli zannedenlere kulak vermiyorum.
Dünya diller, şiirler, ezgiler, kültürlerle güzel…
Zaman geçiyor, herkes dünyayı kendine çekiyor,
Acısız, gözyaşısız, savaşsız günlere hasretim.
Kalemim; sağduyunun sesi olsun, isterim.
Düşünüyorum; şiir huzurun sesi olsun, istiyorum.
Ocaklara incir ağacı dikilsin, istemem.
Herkesin bir hayat felsefesi olur ya, derler.
Bu da benim hayat felsefem.
Dünya bu kadar geniş, güzel ve renkliyken,
Ben dar düşünüp de birkaç şiirle yetinemem.